De Nederlandse overheid gaat kwaliteitsborging in de bouw verplichten bij wet door invoering van de Wet kwaliteitsborging voor het bouwen (Wkb). Aannemers worden hiermee aansprakelijk voor alle aan hen toe te rekenen gebreken na oplevering van een gebouw. De rol van de gemeente zal een kleiner en minder technisch worden. Er zullen nieuwe partijen ten tonele verschijnen, zoals kwaliteitsborgers, instrumentaanbieders en een toelatingsorganisatie vanuit de overheid.
Een stelselwijziging die een behoorlijke omvang heeft gezien het feit dat de gehele bouwsector er mee te maken krijgt. Waarom eigenlijk? Een belangrijke motivatie voor deze wetswijziging is bescherming van de consument. Ik hoor u vragen: is dat nodig dan? U kunt zelf oordelen na het lezen van onderstaand fragment dat ik onlangs in een informatiefolder van een nieuwbouwproject tegenkwam.
Zodra uw woning is gebouwd kan de technische oplevering van uw huis georganiseerd worden door de aannemer. Op dat moment controleert u formeel of uw huis conform de afspraken gerealiseerd is.
Indien er op het moment van controle blijkt dat er iets niet aansluit op uw koop- aannememingsovereenkomst dan zal de aannemer een afspraak met u maken om dit zogenaamde ‘opleverpunt’ te herstellen.
Vooral de zinsnede ‘controleert u formeel of uw huis conform de afspraken is gerealiseerd’ is veelzeggend. Feitelijk wordt hier gevraagd aan een persoon die niet perse ter zake kundig is, die de investering van zijn/haar leven doet, een behoorlijk ingewikkeld product te controleren of de fabrikant het wel volgens de afgesproken specificaties gebouwd heeft. Bij deze controle wordt de consument geacht alles te zien wat er nog mankeert aan het product. Voor de zaken die hij niet heeft gezien maar redelijkerwijs wel had kunnen zien, is er vervolgens geen recht meer op herstel.
Het grootste deel van de bouwbedrijven maakt kwaliteit, zo zeggen zij zelf. Waarom dan toch het huidige systeem waarbij de verantwoording bij de consument ligt? Waarbij de consument externe expertise inschakelt bij een oplevering, omdat hij anders nergens meer recht op heeft? De term ‘oplevering’ zal met de ingang van dit nieuwe stelsel verleden tijd worden. Wat mij betreft gaan we naar ‘afleveren met garantie’ zoals gebruikelijk in de productie-industrie. Daarover de volgende keer meer.