Kwaliteitsborging in de klas, deel II

In mijn vorige column deelde ik al ervaringen over het lesgeven over kwaliteitsborging in de bouw. Het leertraject bestaat uit meerdere lessen. Er komen leuke inzichten naar voren die ik graag deel.

De samenstelling van de groep deelnemers is op zichzelf al waardevol. Er zitten deelnemers bij met een aannemers-achtergrond, enkelen zijn werkzaam bij een architectenbureau en er zijn ook deelnemers werkzaam bij een omgevingsdienst. De uitwisseling van kennis en ervaring onderling - en het inzicht in elkaars wereld - creëert al meer waardering en begrip. Dat is al mooi om te zien.

Voor de tweede les was de opdracht om een onderdeel van een bouwproject te selecteren - bijvoorbeeld een fundering en/of gevel - en daar een kwaliteitskeuring van vast te leggen. Een van de deelvragen was om het sjabloon keuringsformulier zelf op te zetten en te gebruiken. Vanuit de aannemers kwamen enkele mooie voorbeelden tevoorschijn. Bijvoorbeeld van het borgen van de kwaliteit bij gevelkozijnen. In zijn keuring had de deelnemer de aandachtspunten voor bijvoorbeeld lucht- en waterdichting keurig meegenomen en middels de foto’s ook aangetoond dat het schadevrij was gemonteerd. Hiermee had hij gelijk een soort opleverdossier richting zijn eigen opdrachtgever.

We kregen ook een bijzondere keuring gepresenteerd van een deelnemer die zich bezighoudt met renovatiewerkzaamheden. Bij renovatie is niet alles vooraf bekend of in een tekening en berekening opgenomen. Je moet dus omgaan met het onverwachte. Bij deze situatie had de deelnemer een keuringsformulier gemaakt voor het keuren van de dakbalken. Bij een renovatieklus troffen zij namelijk een aantal balken aan die deels verrot waren en dus moesten worden hersteld. De aandachtspunten voor het vervangen van de balken stonden netjes in het formulier en waren goed op foto te zien. Het voordeel voor alle partijen is dat nu was vastgelegd dat het op de juiste wijze is uitgevoerd en weer jaren mee kan.

De architecten deden nog niet zoveel aan ‘buitenwerk’ dus gingen creatief om met het vraagstuk. Een deelnemer liet zien hoe zij in het tekenprogramma - in 3D - al controleren of de diverse bouwdelen goed op elkaar aansluiten en of alle belangrijke gegevens in het model staan. Dit gaf een gaaf inzicht voor de bouwers in de groep, maar het laat ook zien dat kwaliteitsborging bij het virtuele bouwen al een waardevolle rol speelt.

Een andere architect had vanuit de Voorlopig Ontwerp-fase een notitie opgesteld met belangrijke aandachtspunten waar bijvoorbeeld lang op gestudeerd was. En zij gaf ook aandachtspunten en risico’s mee voor technische details of esthetische aanzichten. Hiermee werd eigenlijk al een basis gelegd voor een risicobeoordeling die straks met de Wkb geïntroduceerd gaat worden. Een tweede voordeel van dit type kennisoverdracht is dat er minder kostbare informatie verloren gaat en dat niet alles opnieuw uitgevonden hoeft te worden.